Peabar

Tha mi gu bhith call m’ fhar-luaiths agus tha am paidhleat ’s a dràgon às ar dèidh fad uairean mòra fhathast. Glacaidh iad gun trioblaid sinn nuair a thig maille oirnn.

Abair òinseach a bh’ annam! Bha mi cinnteach nach fhada gus an leigeadh iad romhpa!

Gum faighinn cuidhteas dhiubh.

Iochd! Feumaidh sinn an cur dhinn! Mus glac iad sinn!

Ach ’s ann gu bheil mi… … glè … … sgìth …

h-OPAG! Thoir an aire, a Pheabar!