La projekto Pipro kaj Karoĉjo subtenata nur per malavareco de patronoj de la tuta mondo. Per kontribui per mono, ĉiu patrono grave rolas en kreado de nova enhavo kaj rekompence li povas ricevi agnoskon sube de estontaj bildrakontoj. Danke al tiu ĉi sistemo, Pipro kaj Karoĉjo povas esti sendependa kaj por ĉiam restos libera de iuj reklamaĉoj.
Ĉiu enhavo farita de mi pri Pipro kaj Karoĉjo estas senpage disponebla per tiu ĉi retejo aŭ en mia (interreta) taglibro por ĉiu. Mi respektas vin ĉiujn egale : kaj senmonulojn kaj riĉulojn. Ĉiuj ekstraĵoj faritaj de mi por miaj patronoj ankaŭ estas publikigitaj tie ĉi. Pipro kaj Karoĉjo neniam petos vin pri pagi pro io aŭ postulos pagendan abonon por aliri novan enhavon.
Mi volas doni al homoj rajton por kunhavigi, uzi, idigi aŭ eĉ profiti monon per miaj laboraĵoj. Ĉiuj paĝoj, artaĵoj kaj enhavo estas farita de mi per senpaga/libera malfermkoda programaro en GNU/Linukso kaj ĉiuj fontoj estas disponeblaj en tiu ĉi retejo ( per la butono « fonto kaj permesilo » ). Komerca uzado, tradukoj, fervorul‑artaĵoj, presaĵoj, filmoj, bitludoj, kunhavigado kaj reafiŝado estas laŭdindaj. Vi nur devas agnoski aŭtorecon al kreintoj (artistoj, korektintoj kaj tradukintoj kiuj kontribuis al la artaĵo, kiun vi volas uzi), meti ligilon al la permesilo kaj indiki se io estas ŝanĝita. Vi povas fari tion en iu ajn aprobinda maniero, tamen ne sugestu, ke aŭtoroj aprobas vin aŭ vian uzadon. Pliaj informoj troviĝas en la teksto de la permesilo
Krea Komunaĵo Atribuite 4.0 Tutmonda.
Pipro kaj Karoĉjo estas komedia/ŝerca retkomikso ( interreta bildrakonto ), kiu taŭgas al ĉiu, de ĉiu aĝo. Neniu enhavo por plenkreskuloj, sen brutaleco. Libera kaj malfermkoda, Pipro kaj Karoĉjo estas imitinda ekzemplo kiel ŝatindega la libera kulturo povas esti. Mi koncentriĝas precipe sur kvalito, ĉar libera kaj malfermkoda kulturo ne devas esti amatoraĉa. Tute kontraŭe.
Sen perantoj inter artisto kaj spektantoj vi pagas malpli kaj mi profitas pli. Vi subtenas min senpere. Neniu eldonisto/distribuisto/reklamisto povas devigi min ŝanĝi Pipron kaj Karoĉjon por akordi kun lia aspekto de « merkato ». Ĉu estas eble ke unu eta sukceso influu la tutan sektoron ? Ni provu…
Kiam mi relegas kion mi skribis sur la ĉefpaĝo antaŭ dek jaroj – « Libera kaj malfermkoda retkomikso subtenata rekte de ĝiaj legantoj por ŝanĝi la sektoron de bildrakontoj ! » – mi miras pri kiel la bildrakonta sektoro ŝanĝiĝis. Ĉu Pipro kaj Karoĉjo estis katalizilon por tiu ĉi metamorfozo ? La interreto estis signife pli alia ejo tiam. Interretaj bildrakontoj baziĝis sur alia komerc-modelo : vendi reklamaĵojn kaj akcepti unuopajn mondonacojn per PayPal. La koncepto de patronado ĵus naskiĝis.
Fiere mi diras, ke Pipro kaj Karoĉjo estis iu el la unuaj interretaj bildrakontoj aliĝantaj al la iniciato Patreon, komencita de YouTube-kreistoj, ĝi revoluciis manieron subteni artistojn. Hodiaŭ amasfinancadaj platformoj estas la normo, estas nekutime trovi artiston sen iu.
Tamen ne ĉiuj miaj novigaĵoj populariĝis. Mia decido por uzi nur liberajn kaj malfermkodajn permesilojn, kaj por krei la tutan bildrakontaron nur uzante tian programaron estas malpopulara. La plejparto da artistoj preferas pli tradician modelon : krei aŭtorrajt-protektatatajn materialojn kaj baziĝi sur patronado kiel subteno por sia laboro. Kvankam tiu ĉi modelo liveras senpagan aliron al la enhavo, miaopinie ĝi estas kaduka pro ne garantii senpagecon.
En mia modelo legantoj ne nur fondas kreadon de la enhavo – ili ankaŭ akiras garantiatan nenuligeblan aliron al ĝi kun permeso por reuzi kaj modifi la enhavon, eĉ komerce. Tiu ĉi modelo certigas, ke ĉiu verkaro restos senpaga kaj libera, male al esti ŝlosita malantaŭ pag-muroj aŭ komercaj permesiloj. Sumigo: tio, kio estas fondata de la publiko, apartenu al la publiko.
Ju pli mi rigardas al la nuna stato de la sektoro, des pli mi konfirmas en miaj principoj. Komerca programaro estas plena je privatecaj problemoj kaj fiebloj (ekz. blokĉeno/NFT/AI) dezirataj de neniu escepte de investistoj. Tiam artistoj baraktas kun aŭtorrajtaj problemoj, eldonistoj kaj platformoj, kaj kun limigoj pri kie ili povas publikigi siajn verkojn.
Do tial mia filozofio ne ŝanĝiĝis. Mi plue kredas, ke uzi permesilojn Krea Komunaĵo kaj liberan kaj malfermkodan programaron estas la ŝlosilo por vera libero kaj kreemo. Mia devizo – « Libera kaj malfermkoda retkomikso subtenata rekte de ĝiaj legantoj por ŝanĝi la sektoron de bildrakontoj ! » – restas mia ĉefa principo, eĉ se tio ĉi estas nepopulara.
Mi konscias pri esti nur guto en la oceano, sed mi decidiĝis propagi pli malferman, pli liberan kaj pli kreeman sektoron. Mi fieras pro esti parto de la movado, kiu malrapide, sed certe progresas; kaj mi sentas dankon al miaj patronoj pro subteni min dum tiu ĉi vojaĝo.
− David REVOY