Filozofio

Subtenata de patronoj

The Pepper&Carrot project is entirely supported by the generosity of patrons from around the world. By contributing financially, each patron plays a vital role in enabling the creation of new content, and in return, they have the option to receive a special credit at the end of future episodes. Thanks to this system, Pepper&Carrot can stay independent and never have to resort to advertising or any marketing pollution.

Pipro kaj Karoĉjo ricevantaj monon de la spektantoj.

100% libera kaj senpaga, por ĉiam, neniuj « pag‑muroj »

Ĉiu enhavo farita de mi pri Pipro kaj Karoĉjo estas senpage disponebla per tiu ĉi retejo aŭ en mia (interreta) taglibro por ĉiu. Mi respektas vin ĉiujn egale : kaj senmonulojn kaj riĉulojn. Ĉiuj ekstraĵoj faritaj de mi por miaj patronoj ankaŭ estas publikigitaj tie ĉi. Pipro kaj Karoĉjo neniam petos vin pri pagi pro io aŭ postulos pagendan abonon por aliri novan enhavon.

Karoĉjo malantaŭ pag‑muroj.

Malfermkoda kaj ĉiopermesa

Mi volas doni al homoj rajton por kunhavigi, uzi, idigi aŭ eĉ profiti monon per miaj laboraĵoj. Ĉiuj paĝoj, artaĵoj kaj enhavo estas farita de mi per senpaga/libera malfermkoda programaro en GNU/Linukso kaj ĉiuj fontoj estas disponeblaj en tiu ĉi retejo ( per la butonoj « fontoj kaj permesilo » ). Komerca uzado, tradukoj, fervorul‑artaĵoj, presaĵoj, filmoj, videoludoj, kunhavigado kaj reafiŝado estas laŭdindaj. Vi nur devas agnoski aŭtorecon al kreintoj (artistoj, korektintoj kaj tradukintoj kiuj kontribuis al la artaĵo, kiun vi volas uzi), meti ligilon al la permesilo kaj indiki se io estas ŝanĝita. Vi povas fari tion en iu ajn aprobinda maniero, tamen ne sugestu, ke aŭtoroj aprobas vin aŭ vian uzadon. Pliaj informoj troviĝas en la teksto de la permesilo

Krea Komunaĵo Atribuite 4.0 Tutmonda. Ekzemploj de idaj verkoj.

Altkvalita amuzo por ĉiu, ĉie

Pipro kaj Karoĉjo estas komedia/ŝerca retkomikso ( interreta bildrakonto ), kiu taŭgas al ĉiu, de ĉiu aĝo. Neniu enhavo por plenkreskuloj, sen brutaleco. Libera kaj malfermkoda, Pipro kaj Karoĉjo estas imitinda ekzemplo kiel ŝatindega la libera kulturo povas esti. Mi koncentriĝas precipe sur kvalito, ĉar libera kaj malfermkoda kulturo ne devas esti amatoraĉa. Tute kontraŭe.

Paĝoj de komikso ĉirkaŭantaj la mondon.

Ni ŝanĝu la sektoron de bildrakontoj !

Sen perantoj inter artisto kaj spektantoj vi pagas malpli kaj mi profitas pli. Vi subtenas min senpere. Neniu eldonisto/distribuisto/reklamisto povas devigi min ŝanĝi Pipron kaj Karoĉjon por akordi kun lia aspekto de « merkato ». Ĉu estas eble ke unu eta sukceso influu la tutan sektoron ? Ni provu …

Maldekstre: Karoĉjo perdas monon kun ĉiu peranto. Dekstre: donacoj kaj profitoj estas pli egalaj.
Iĝi patrono

A Decade Later... Has the industry changed?

As I look back on the lines I wrote on the homepage ten years ago − "A free(libre) and open-source webcomic supported directly by its patrons to change the comic book industry!" − I'm struck by how much the industry has changed. Was Pepper&Carrot a catalyst for some of these shifts? The internet was a vastly different place back then. Webcomics relied on a single business model: selling merchandise and accepting one-time donations via PayPal. The concept of recurring patronage was still in its infancy.

I'm proud to say that Pepper&Carrot was one of the first webcomics to join the Patreon initiative, pioneered by YouTubers who sought to revolutionize the way artists were supported. Today, patronage platforms are the norm, and it's rare to find an artist without one.

However, not all of my innovations have taken off. My decision to use only free, libre, and open-source software licenses, and to create the entire comic using these tools, remains a rare approach. Many artists have opted for a more traditional model, where they create copyrighted materials and rely on patronage to support their work. While this model often provides "free access" to content, I believe it's a flawed system because it doesn't guarantee it.

In my model, readers don't just fund the creation of content – they also gain guaranteed, irrevocable access to it, along with the right to reuse and modify it, even commercially. This approach ensures that the work remains free and open, rather than being locked behind paywalls or proprietary licenses. In short, what is funded by the audience should belong to the audience.

As I look around at the current state of the industry, I'm more convinced than ever that my approach was the right one. Proprietary software is increasingly plagued by privacy issues, and features (eg. Blockchain/NFTs/AI) that nobody wants except investissors. Meanwhile, artists are struggling with copyright issues, being owned by publishers, platforms, and facing restrictions on where they can publish their work.

That's why my philosophy remains unchanged. I still believe that using Creative Commons licenses and free, libre, and open-source software is the key to true freedom and creativity. My tagline − "A free(libre) and open-source webcomic supported directly by its patrons to change the comic book industry!" − remains a guiding principle for me, even if it's still a minority view.

I know that I'm just a drop in the ocean, but I'm committed to continuing to push for a more open, more free, and more creative industry. I'm proud to be part of a movement that's slowly but surely making progress, and I'm grateful to my patrons for supporting me on this journey.

− David Revoy